Het gevoelige monstertje

Heb jij een kind dat heel gevoelig is, maar ook een sterke eigen wil heeft? Join the club:)

Je bent natuurlijk blij dat je kind een eigen wil heeft. Het is fijn dat je kind weet wat hij wil, dat hij gedreven is, doorzettingsvermogen heeft en veel voor elkaar krijgt. Mooie kwaliteiten, die je kind ver kunnen brengen. Zo’n sterke eigen wil maakt opvoeden soms ook heel lastig. Hoe reageer jij op een kind met een sterke eigen wil? Ga je de strijd aan? Word je boos? Geef je het zijn ‘zin’?

Wat heel belangrijk is om te weten, is dat gedrag altijd ergens uit voorkomt. Een kind laat nooit zomaar bepaald gedrag zien. Als je vanuit dit standpunt naar kinderen kijkt, ontstaat er meer begrip en minder ergernissen. Het wil niet zeggen dat je dan het gedrag goedkeurt, maar je erkent het. Goedkeuren of erkennen zijn twee hele verschillende dingen. Bij erkenning kun je in gesprek gaan met je kind. Actief luisteren. Met actief luisteren bedoel ik dat je echt aanwezig bent, niet alleen in de fysieke vorm. Dat je de emotie/het gevoel erkent en je kind dit laat uiten. Het kind voelt zich dan begrepen en gehoord. Kijk dan samen met je kind, wat het maakt dat hij/zij deze emoties/gevoelens of gedachten heeft?  Stimuleer je kind om met oplossingen voor het probleem te komen. (Voor meer informatie over omgaan met emoties, klik HIER).

Actief luisteren zorgt voor verbondenheid. Je kind voelt zich gesteund, geaccepteerd en gehoord. Kinderen  willen altijd de bevestiging van hun ouders dat ze het goed doen en geliefd worden. Ze willen gezien worden. Hoe vaak zeg jij tegen je kind dat je van hem houdt? Hoe vaak geef jij je kind een knuffel? Hoe vaak speel je echt met je kind? In deze drukke maatschappij wordt er veel van kinderen, maar ook van ons als ouders/verzorgers gevraagd. Soms schieten er dingen bij in. Je bent ook maar een mens hé! Wat helpt is quality time inplannen. Al is het maar een kwartiertje per dag. Echt samen iets doen. Laat je kind dan bijvoorbeeld kiezen wat het wil doen. Dit maakt de band alleen maar sterker.

Een kind met een sterke eigen wil vindt het belangrijk om mee te denken. Voorkom strijd en creëer oplossingen. Durf creatief te zijn. Wil je kind niet eten? Vraag dan wat het maakt dat het niet wil eten? Wat zit erachter? Vraag je kind of hij een andere manier weet om toch iets binnen te krijgen? Hij wil geen boterham, maar wel graag iets anders? Dan bied je hem keuzemogelijkheden aan. Bijvoorbeeld de keuze tussen komkommer of paprika. Als hij dan wel paprika wil eten, dan is het ook goed. Het belangrijkste is dat hij gezonde voeding binnenkrijgt. Door hem een keuzemogelijkheid aan te bieden krijgt hij dit binnen en heb je geen strijd hoeven voeren. Een win-win situatie dus. Voor mensen die nu denken, dan bepaald het kind toch? Nee, we hebben allemaal wel eens geen zin om iets te eten. En het doel was gezonde voeding binnen krijgen, die is dan behaald. Wij als volwassenen worden ook niet gedwongen om iets te eten wat wij niet willen.

Rustig blijven. Iemand zei ooit heel wijs tegen mij als je een hand vol met zand pakt en die krampachtig probeert vast te houden, dan sijpelt het zand er aan alle kanten uit. Als jij je hand stil houdt dan zal het zand op je hand blijven liggen. Met geduld en een rustige aanpak kom je dus al heel ver. Ga je de strijd aan of dwing je gedrag af dan verlies je het belangrijkste; een goede band met je kind.

Structuur, voorspelbaarheid, duidelijkheid en veiligheid mogen natuurlijk niet ontbreken in dit artikel. Alle kinderen zijn hier bij gebaat. Voor gevoelige kinderen en kinderen met een sterke eigen wil is het belangrijk om dit heel goed aan te bieden. Een goed voorbeeld is op vakantie gaan. Veel kinderen vinden dit spannend, zeker de gevoelige kinderen en kinderen met een sterke eigen wil. Ze hebben duidelijkheid nodig. Wat staat ze allemaal te wachten? Een goede voorbereiding is het halve werk. Bespreek met je kind wat het kan verwachten. Voor sommige kinderen is alleen het bespreken niet voldoende. Ze willen het graag ook visueel ondersteund hebben. Dit kun je met picto’s, afbeeldingen, tekeningen of het geschreven woord doen. Kondig veranderingen vroegtijdig aan en bespreek dit met je kind. Heb je een kind dat onrustig wordt als hij vroegtijdig weet wat de planning is? Bespreek dit dan pas de avond ervoor of de volgende ochtend (afhankelijk van de verwerking van het kind). Maar ook op tijd eten, drinken, rustmomenten inplannen en gaan slapen is belangrijk voor kinderen. Maak een vast bed ritueel als je kind hier behoefte aan heeft. Voorbeeld: filmpje kijken, douchen, de dag samen bespreken, misschien nog een boek lezen? Slaapmeditatie? Knuffel/kus? Je kunt ook duidelijkheid bieden door uitleg over een situatie te geven. Waarom kan het wel of niet? Welke reden zit erachter? Als je kind het hoe en waarom weet kan je kind het makkelijker accepteren als iets niet mag of kan.

Wat je veel ziet bij kinderen is overprikkeling. Niet gek met al die prikkels die ze krijgen te voortduren. Ieder kind verwerkt deze ook op zijn eigen manier. Overprikkeling is wel te voorkomen door rustmomenten in te plannen. Wat zorgt voor ontspanning bij je kind? Puzzelen, IPad, trampoline springen, bouwen ect? Veel activiteiten of spannende/nieuwe dingen op een dag? Plan dan extra rustmomenten in. Laat je kind ervaren wat rustmomenten met hem doen. Maak hem hier alert op, zodat bij overprikkeling je kind weet wat het kan doen om te ontspannen. Voor het slapen gaan is douchen voor veel kinderen ook ontspannend. Ze kunnen dan de prikkels van die dag afspoelen.

Kinderen met een sterke eigen wil hebben een grote drang naar zelfstandigheid. Ze willen graag het zelf doen. Ervaar het maar, zeg ik dan. Natuurlijk moet je als ouder/verzorger wel rekening houden met de veiligheid en de gezondheid van je kind. Een kind moet de ruimte hebben om zich te ontwikkelen. Maar ook fouten leren maken en ervaren wat wel en niet kan. Door het te ervaren leert je kind wat wel en niet kan. Er hoeft geen strijd te worden gevoerd, je kind weet het dan ook. Het ervaren kan ook voor een teleurstelling zorgen. Als het niet lukt, zal je kind teleurgesteld zijn. Leer je kind hoe het met een teleurstelling kan omgaan. Wuif de teleurstelling niet meteen weg. Je kind mag er van balen. Toon er begrip voor en erken het gevoel. Bij zelfstandigheid hoort ook verantwoordelijkheid. Maak je kind ook verantwoordelijkheid voor taken. Pas de verantwoordelijkheid wel aan de leeftijd en capaciteiten van je kind aan.  Een kind van negen kan best zelf zijn eigen broodtrommel klaarmaken.

Veel mensen zijn allergisch voor het woord moeten. Zeker kinderen met een sterke eigen wil, kunnen heel opstandig worden van dit woord. Vermijd daarom ook dit woord. Je kunt een boodschap meedelen, zonder daarvoor het woord ‘moeten’ te gebruiken. Benoem wat je gaat doen en niet wat het moet doen. Voorbeeld: we gaan nu boodschappen doen i.p.v. we moeten nu boodschappen doen.

Als ouder/verzorger ben je een rolmodel voor je kind. Zorg voor een positieve instelling en laat het goede voorbeeld zien. Door positief te denken, denk je in mogelijkheden in plaats van beperkingen. Houd het ook luchtig door grapjes te maken en voor afleiding te zorgen.

Pas als je goed voor jezelf zorgt, kun je het beste van jezelf geven. Wij hebben allemaal ons kind op de eerste plaats staan. Heel mooi natuurlijk, maar wij moeten ook aan ons zelf denken. Dus ouders/verzorgers, zorg goed voor jezelf. Gun jezelf wat me-time en ontspanning. Dan kan je daarna weer het beste van jezelf geven.

Mocht je na het lezen van dit artikel vragen hebben? Wil je weten of ik iets voor je gevoelige kind met een sterke eigen wil kan betekenen? Neem dan contact op.